Praszka (niem. Prauskau)– miasto w Polsce, położone w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Praszka, której jest siedzibą, nad rzeką Prosną. Historycznie Praszka należy do ziemi wieluńskiej. W dwudziestoleciu międzywojennym miasto należało do województwa łódzkiego. W 1945 ponownie należało do reaktywowanego województwa łódzkiego. W latach 1975–1998 miasto należało administracyjnie do województwa częstochowskiego.

Według danych z 30 czerwca 2008 miasto liczyło 8150 mieszkańców.

Ośrodek usługowy i przemysłowy; zakłady sprzętu motoryzacyjnego (Neapco Europe), oświetleniowego, fabryka maszyn pakujących i kuchni gazowych.

Historia (fragment)

Miejscowość historycznie należała do ziemi wieluńskiej i pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje prawdopodobnie od XIII wieku. Pierwsze pewne wzmianki o mieście zapisane zostały w 1392 i 1463 gdzie wymieniono ją jako „Praska”.

Prawa miejskie otrzymała w 1392 kiedy Piotr Wierusz-Kowalski otrzymał od króla polskiego Władysława Jagiełły przywilej na założenie miasta Praszka we wsi Michałów. Miejscowość została odnotowana w historycznych dokumentach prawnych i podatkowych. Źródło: Wikipedia

Z PRASZKI DO MYŚLIWCZOWA I BORZYKOWEJ. O PRZEDSTAWICIELACH RODU WIERUSZ-KOWALSKICH – JACEK KAPUŚCIŃSKI (fragment)

(…)Miasto Praszka swoje powstanie zawdzięcza Piotrowi Wierusz-Kowalskiemu herbu Wieruszowa, który w 1392 r. otrzymał na to przywilej lokacyjny od króla Władysława Jagiełły. Odtąd, przez cały XV w., Praszką władali przedstawiciele rodu Wieruszów-Kowalskich. W 1509 r. w jej posia danie wszedł Marcin Wierusz-Kowalski, pełniący w latach 1498-1512 urząd chorążego wieluńskiego. Zgromadził on w ziemi wieluńskiej znaczny mają tek ziemski, bowiem (poza Praszką) należały do niego jeszcze 3 całe wsie (Kowale, Gana i Kuźnica Gańska) oraz działy w czterech innych (Strojcu, Olewinie, Żytniowie i Cieciułowie)8. Z małżeństwa z Anną Garnysz miał stawiana gałąź rodu Wieruszów-Kowalskich wygasła w ziemi wieluńskiej, a zaczęła kwitnąć w powiecie radomszczańskim (…).